N

    Nú er lívið títt

    Orð og lag: Rani Nolsøe

    Og nú,
    tá ið heystið aftur kom
    og vit kenna hvussu tað er
    tá ið sól og summar fer

    Áh ja,
    tíðin streymar blítt framvið
    ár og mánar lið um lið
    eru vit so langt á leið

    Men innan í tær sprettir lívsins vár
    alt komandi – einki farið er
    títt blíða lyndi, tíni eygu klár
    altið – á ferð
    ein dag tú komst til mín
    og nú er lívið títt – ja títt

    OK,
    so stendur tú nú her
    bíðar tær tann stóra verð
    tú alt í huga tínum ber

    So far,
    tínar leiðir – lívið lær
    ber teir gymsteinar sum tú sær
    má tað góða fylgja tær

    Og innan í tær sprettir lívsins vár
    alt komandi – einki farið er
    títt blíða lyndi, tíni eygu klár
    altíð – á ferð
    ein dag tú komst til mín
    nú er lívið títt – ja títt

    Nú er tað liðugt

    Orð og lag: Erhard Olsen
    Viðmerking: Finst á bandinum “Ein góð tíð”, sum kom út í 1994.

    1. Nú er tað liðugt, vit siga farvæl
    Mítt skip skal fara nú
    Hví fer tú frá mær, hví fert tú tín veg
    Kom nú skjótt aftur til mín.

    Eg vil altíð droyma um teg
    Um tú altíð vil droyma um meg

    2. Hettar er er ikke tað sýsta farvæl
    Men bara eitt minni um teg
    Táð eg komi aftur, tú hevður meg her
    taki teg aftur í mín favn.

    Nú eru aftur jól

    Orð: Páll Isholm
    Lag: Jens Marni Hansen

    Komin er nú løtan
    alt livnar upp í vættraverð
    hygg nú jólagøtan
    har tendrast ljós, so vakurt er
    ljóma nú bæði trompet og fiól
    tí nú eru aftur jól

    Komin er nú tíðin
    har tú verk títt fegin ger
    børn so sera íðin
    grenj og grýsl ei rúmast her,
    gloym slatur, sleyg og skálkaskjól
    tí nú eru aftur jól

    Vit tendra nú jólaljós
    og børnini syngja
    vit heiðra tað jólafjós
    hoyr klokkurnar ringja

    Komin er nú tímin
    tá gleðin tekur ræði her
    Jólafriður trín inn
    ljósið sigrar enn einaferð
    grýt tína stúran um heyg og hól
    tí nú eru aftur jól

    Nú á jólum mín hugur leitar

    Orð: Svenning av Lofti
    Lag: White Christmas

    1. Nú á jólum mín hugur leitar
    til barnaheimið mítt so kært.
    Barnadagar runnu,
    og ljós har brunnu
    og róku burtur myrkrið svart.

    2. Ja, á jólum hugnaligar løtur,
    friður kenst í heimum og um gøtur.
    Jólatíðin sæla – so kær,
    hon kveikir gleði mær í sál.

    3. Nú á jólum mín hugur leitar
    til barnaheimið mítt so kært.
    Jólatíðin sæla so kær,
    og hon kveikir gleði mær í sál.

    Navnið Jesus ber av øllum

    Orð og lag: William J. Gaither
    Týtt: Zacharias Zachariassen
    Upprunaheiti: What a lovely name

    1. Navnið Jesus ber av øllum,
    undurfult og søtt,
    hjørtuni ger løtt.
    Yndisliga navnið, Jesus,
    tað hitt sama er,
    undurverk tað ger!

    Niðurlag: Yndisliga navnið, navnið Jesus,
    út um rúmd so fjart
    skínur tað so bjart!
    Søtari enn songurin í Himli,
    trygga friðarhavn,
    yndisliga navn!

    2. Kraft er í hans dýra navni,
    til frelsu, frið,
    endurloysing við.
    Hann hin syndasjúka reinsar,
    opnar eygu blind,
    fyrigevur synd!

    3. Skjótt hann savna skal í skýggjum
    úr hvørji tjóð,
    loyst við Lambsins blóð,
    flytur tey inn í gullstaðin,
    tekur tey í favn;
    yndisliga navn!

    Nú myrkur fellur á

    Orð: Margaret W. Brown
    Lag: Howard L. Brown
    Týtt: Árni Jacobsen
    Upprunaheiti: When twilight shadows fall

    1. Nú myrkur fellur á,
    og kvøldið komið er,
    vit fram til tín, áh, Frelsari,
    nú stíga vilja her.
    Á hesum friðarstað,
    sum dagur fer í kav,
    vit vilja fegin takka fyri
    alt, tú okkum gav.

    2. Takk fyri kærleik tín,
    sum lívgar okkum her.
    Vit prísa tær, áh, Frelsari,
    tú uppi okkum ber.
    Títt samfelag er dýrt
    og kærleikssól tín skær –
    vit fyri tey og tína náði
    vilja takka tær.

    3. Vár Harri og vár Gud,
    mót tær vit eru vend,
    og tøkk til tín, áh, Frelsari,
    mót trónuni er send.
    Og tá á morgni sól
    úr kavi lyftir seg,
    tá leið tú okkum enn ein dag –
    um tað vit biðja teg.

    Nú mánin aftur lýsir

    Orð: Matthias Claudius
    Lag: Johann Abraham Peter Schulz
    Týtt: Jóhan við Neyst
    Upprunaheiti: Der mond ist aufgegangen

    1. Nú mánin aftur lýsir,
    og gylta stjørnan vísir
    seg aftur klár og blíð.
    Á fjalli friður kemur,
    og hvíti mjørkin nemur
    við grøna ong og bratta líð.

    2. Eg skoði mánans boga,
    sum hálvan síggi loga,
    men heilur tó hann er.
    Á sama hátt Guds gáva,
    men oftani vit snáva
    og gávu Guds hálvt skoða her.

    3. Gud Faðir, stjørnan bjarta,
    nú gleðist alt mítt hjarta
    í tínum sannleika.
    Og meðan lív mítt rennur,
    og logi mín enn brennur,
    gev mær eitt barnasinni tá.

    4. Tá kalda náttin kemur
    og við mítt eyga nemur,
    Gud, gev mær tá tín frið
    og vís mær tína náði,
    so tína troyst eg fái;
    gev øllum mínum hana við.

    Nú hvørja ferð, eg síggi stjørnu falla

    Orð og lag: Theofil Engström
    Týtt: Jóhan við Neyst
    Upprunaheiti: Du fallna stjärna

    1. Nú hvørja ferð, eg síggi stjørnu falla,
    sum ikki longur lýsir himli á,
    eg hugsi um ta fjøld, ið syndin kallar,
    sum fjakkar vónleys fyri vind og vág.

    Niðurlag: Áh, falna stjørna á fjarum stað,
    áh, vend nú aftur, kom heim í dag.
    Teg Jesus elskar og kallar nú,
    áh, falna stjørna, lýs aftur tú.

    2. So mong ein sál er her á mínum leiðum,
    sum einaferð var eldhugað og glað,
    nú er hon stødd á heimsins myrku heiðum,
    sum fallin stjørna langt frá faðirs stað.

    3. Men hoyr, mín vinur, falna stjørna, kæra,
    ein leið er aftur heim til Frelsaran.
    Um tú í Jesu opna favn vilt fara,
    tú aftur hvíld og gleði finna kann.

    4. Sig, skalt tú einaferð í Himli vera,
    har aldri nøkur stjørna falla kann?
    Sig, skalt tú gylta sigurskrúnu bera
    og allar ævir skoða Frelsaran?

    Nú syngur hátt mítt hjarta

    Orð: Sivert Aklestad
    Týtt: Kajfinn Hammer

    1. Nú syngur hátt mítt hjarta, tí Kristus lív mítt er,
    nú frígjørd sál mín brennur, sum fyrr var køld sum gler.
    :,:Høgt vil eg Kristus bera, sum fagran blómukrans,
    o, ja, tað besta her í heimi tað er at vera Hans.:,:

    2. Hvør gott, at kunna goyma seg trygt við Jesu bróst;
    alt annað har at gloyma og kenna alt so ljóst.
    :,:Har frelsuna eg eigi, sum fagran blómukrans,
    o, ja, tað besta her í heimi tað er at vera Hans.:,:

    3. Hvør undurfult at skoða inn í Guðs kærleikshav,
    og Andans fylling fáa, sum Guð í Kristus’ gav.
    :,:Hans kærleika eg eigi, sum fagran blómukrans,
    o, ja, tað besta her í heimi tað er at vera Hans.:,:

    4. Og brátt skal Jesus koma at heinta síni heim;
    eg veit, halleluja, at eg eri ein av teim.
    :,:Har heima krýndur fái eg lívsins sigurskrans,
    o, ja, vælsignað yvir øllum tað er at vera Hans.:,:

    Nú stundar mót nátt og nú myrknar alt meir

    Orð: Leonard Gudmundsen
    Týtt: Kajfinn Hammer

    1. Nú stundar mót nátt og nú myrknar alt meir,
    o, Jesus, kom inn til mín nú
    og opna mítt eyga at síggja Teg klárt,
    tí signa meg kann bara Tú.

    Niðurlag: Kom inn til mín, Jesus, Tú kennir mín tørv,
    at Tú kanst mær hjálpa í dag;
    mær tørvar Teg, Jesus, í lívi og deyð,
    til sigur meg førir avstað!

    2. Kom inn til mín, Jesus, og lýs upp Títt Orð,
    so troyst eg kann heinta harfrá.
    Títt Orð er jú ljós fyri einhvønn, sum trýr,
    kom, vís mær hvørt lyfti og ráð.

    3. Vit vita, Tú kemur og heintar oss skjótt,
    tá fáa vit arvin í lut!
    Tá skulu vit síggja Teg, Frelsari vár,
    vár Himmalski Kongur og Guð!