Grandmas Basement

    Altíð best

    Orð og lag: Grandmas Basement

    Vit fylgja tykkum sjálvt um tað er kalt,
    tá vit eru á vølli, tá vinna vit alt.
    KÍ vit vilja, at tit allir koyra
    til teir ikki orka meira.

    Vit eru nummar eitt,
    vit skulu vera við,
    har vit rópa á okkara lið.

    Bláa Bylgjan skal altíð vera best,
    KÍ hevur vunnið dystir flest.
    Viðhaldsfólkið drívið eisini á
    tí KÍ hevur aftur skorað.

    Skjótt vit aftur á toppin skulu náa,
    standa vit saman tá stigini vit fáa.
    Á vølli vit eiga heimsins besta lið,
    stoltleikan eingin kann metast við.

    Minnini

    Vit hava gjørt so nógv skeivt, tú og eg,
    men tá vóru vit bert 18 ár.
    Koyr vekk øll minnini av tí,
    nú fara vit eina aðra leið.

    Minnini tey drógu okkum burt í kvøld,
    lat okkum venda tí í kvøld.

    Hond í hond vit líða bæði á
    á tey minni sum vóru okkum hjá.
    Djúpt inni vita vit tað væl,
    at tað heila tað er bert eitt spæl.

    Vit vóru bæði føst í hesum minninum,
    tak tú mína hond!

    Onki lív

    Vit hava ongar pengar summi hava alt
    Rokningar og lán fáa vit ei betalt.
    Hini keypa bil fyri eina millión
    Og á mínum korti har er ongin vón

    Vit eru fátøk vit hava onki lív
    Og um vit eta døgurða er tað uttan gaffil og knív.

    Ikki ráð at roykja men tað hevur ein og hvør
    vit mugu keypa breyð og eta uttan smør

    Vit eru fátøk vit hava onki lív
    Og um vit eta døgurða er tað uttan gaffil og knív

    Nú eru vit blivin gomul nú er onkur vón
    Nú kunnu vit keypa smør tí vit fáa pensión
    Men tað heldur neppa leingið tí vit hava lán
    So mugu vit heldur gera bankarán

    Getze

    Getze
    Gangi bara á møti,
    búgvi á Brekkugøtu,
    bíði eina løtu,
    geri sum mær listir,
    heilt forbannað tystur,
    snakki tungutalu,
    tað er ikki so galið.

    “Getze say my name”
    “Getze say my name”

    Hægsti getze eitur “BIP!!”
    Haldi ikki eg blandi,
    hann er stórur vandi,
    hann vildi altíð berjast,
    men nú vil hann verjast,
    hann fær fólk at svíma,
    uttan at tey rýma.

    Getzar royna nú at flúgva,
    akkurat sum ein dúgva,
    men teir bara lúgva.
    Teir royna bara at liva
    sum tað stendur skrivað
    bara um eg andi,
    tit búgva í skeivum landi.

    Getzar fara at skifta hølið,
    tað gamla er til sølu,
    drekka bara ølið,
    hetta er probaganda,
    so nú er ikki at blanda,
    onki er í lagi,
    góða gamla slagið.

    Bóndin

    Eg eri ein ordans bóndi, eg eigi neyt og seyð,
    um vit skulu liva skulu vit hava okkurt upp á breyð.
    Eg koyri í traktori, tað dámar mær so væl,
    eg sproyti lort á bøin og syngi so mítt lag.

    (Lalla la la la laaaaa)

    Mær dámar væl at hoyggja og at mjólka neyt,
    fáa tey onki at eta, so verður onki upp á breyð.
    Eg eri ofta í haga og reki seyðin í rætt,
    tí vit skulu fletta, ja tað er ikki lætt.

    (Lalla la la la laaaaa)

    Men nú eri eg farin á heysin – neytini eru deyð
    hvussu kunnu vit liva, tá onki er upp á breyð?
    Her er onki at gera – eg eri blivin “poor”.
    Men eg leggi onki í tað – eg havi mín traktor.

    (Lalla la la la laaaaa)

    Hetta er alt

    Líka síðan tá vit vóru ung,
    hildu vit saman í bert eina stund.
    Sum ein dreymur á himmalinum bláa
    tú vart tað besta eg kundi fáa.

    Hetta var ein tíð – uttan klandur og stríð!

    Komu hesar tíðir aftur,
    tá ið alt var bara látur.
    Hevði eg lagt meg á knæ
    og hopa at tú segði ja.

    Nú eru vit vaksin og farin hvør sín veg,
    men í dag eg hugsi um teg.
    Aftur á teir dagar tá vit vóru nær,
    eitt kærleiksminni ógloymt í mær.

    Hetta var ein tíð – uttan klandur og stríð!

    Komu hesar tíðir aftur,
    tá ið alt var bara látur.
    Hevði eg lagt meg á knæ
    og hopa at tú segði ja.

    Rundferðin

    Orð og lag: Grandmas Basement

    Vit sótu har í stovuni og vit høvdu eina lítla fest
    vit drukku øl og brennivín, tað er tað ið okkum dámar best.
    Eg fór so upp á barrina og keypti ein dupultan av gin
    eg sat so har og hyggaði mær og so kom kenningin.

    Tað so stuttligt var at sita har og drekka sum eitt býtt og
    um tú skalt á barr so kom til Klaksvíkar, so kanst tú prøva nakað nýtt.

    Eg var í Barok og keypti ein drink, tað var eitt fríggjakvøld
    eg í pubquiz vann eina kannu av øl – sum hon var góð og køld.
    Eg var á veg í Maverick at syngja og spæla guitar
    eg drakk ein snaps og sang ein sang hjá Nirvana “come as you are”.

    Tað so stuttligt var at sita har og drekka sum eitt býtt og
    um tú skalt á barr so kom til Klaksvíkar, so kanst tú prøva nakað nýtt.

    So fór eg í Klubban ein túr og hurðin hon var so smøl
    eg sá at tað rullaði fyri mær, nú mátti eg drekka meira øl.
    Men nú var klokkan vorðin so nógv, at kvøldið endað var
    eg mátti fara at leggja meg og sova rúsin av mær.

    Tað so stuttligt var at sita har og drekka sum eitt býtt og
    um tú skalt á barr so kom til Klaksvíkar, so kanst tú prøva nakað nýtt.

    Syrahøvd

    Orð og lag: Rógvi á Tjaldrafløtti Olsen og Hans Andrias Jacobsen

    Har vóru farvur í hópatal,
    sum eitt orkestur spældu tær væl.
    À botninum vóru massar av kýr,
    tað nokk ongin sum hesum trýr,
    tí eg eri eitt syrahøvd.

    Niðurlag: Eg eri eitt flúgvandi teppi,
    í kvøld farið eg á flog,
    eg ferðist burtur í annan heim,
    har svampar teir hava bein.

    Síðan møtti eg einari ær,
    hon bað meg koma at fylgja sær.
    Vit gingu saman lið um lið,
    og komu framm á eitt svampamið,
    ja, eg eri eitt syrahøvd.

    Bráddliga vakni eg í míni song,
    eg haldi, at náttin var dekan ov long,
    sveittin hann heglaði kraftigt av mær
    og vónandi Gud hann onki sær,
    ja, eg eri eitt syrahøvd.