Orð: Rikard Long
Lag: Ingun Simonsen
Viðmerking: Yrktur í 1920.

1. Høgur himmal og eingi skýggj,
grøsini veittra føgurnýggj,
grøn er líðin og blonk er vág,
føllini fána burturblá.

2. Spurdi eg sólina, hví hon gekk
vár og summar – og svarið fekk:
Elski eg mest um heimsins kring
blábersbøkkar og berjalyng!

3. Skelvur luftin í varma av sól,
tekur áin í bakka skjól,
summarvarmi og sólskinsvág –
fagurt bros yvir eygnabrá.

4. Legði tú armarnar um mín háls,
teskaði eymliga mær til máls:
Elska meg, meðan summarið er,
veturin kemur, og hitin fer.

5. Grønkast líðir um summardag,
spretta knubbar og nælir fræ,
hvítnar vøllur í gil og lá:
summardái og baldursbrá.

Goym tekstin