Orð: Hans Andrias Djurhuus
Lag 1: Christoph Ernst Friedrich Weyse
Lag 2: Bárður á Lakjuni
Lag 3: Eyðun á Lakjuni
Lag 4: Sunleif Rasmussen
1. So líðandi rennur áin,
og hvør ein ætt verður kvirr;
so vøkur er baldursbráin,
sum aldri nakra tíð fyrr.
2. Vatnið tað seyrar í ørgum,
og døggin drívur um hógv –
og sólin hon goymist í bjørgum –
einsliga letur ein lógv.
3. Einki meg nervar og harmar,
mín sál er so still og glað;
tí hevji eg upp mínar armar
við tøkk fyri ljós og dag.

