Orð: Kaj Johannesen
Lag: Hjalti Joensen og Kaj Johannesen
Vel, vel tú bara
vel tú bara í millum rangt og rætt
Tí eingin kann læra
siðvenju tína, tað er rætt og slætt
So gakk tú bara tína rás
tín generatión bardist fyri besta stás
Hon fylti bara lummarnar og oyddi allar grunnarnar
so nú er einki eftir uttan skuld og bara skuld
Sig, sig tú bara
sig tú bara mær hvat tú vilt
Tí, mín veruleika
mín veruleika hevur tú ei skilt
Tú kallar meg og mínar zombiar
men gloymir teg og tínar yuppiar
Tú sigur tónleikurin er róp og skrál
men tað einasta vit hoyra um skrædl og bankamál
Vit sum altíð halda gák og liva uttan hóvasták
vit lasta ikki gudarnar um verðin fer í hundarnar
Vel, vel tú bara
vel tú bara í millum rangt og rætt
Men tú setur øll í bás og vitan tína undir lás
So gakk tú bara tína egnu rás
Og vit sum altíð halda gák og liva uttan hóvasták
vit lasta ikki gudarnar um verðin fer í hundarnar
Øll eru vit lík, tá vit berast inn í hendan heim
Til gleði og gleim, til gleði og gleim, gleði og gleim
Til sorg og sút, sorg og sút, til gleði og gleim

