Orð: Hans Andrias Djurhuus
Lag: Jógvan á Lakjuni
1. Sá eg bros og eydnuleik –
baldursbrá stóð føgur –
leyv bar bjørk og gráa eik –
ljósagrønur bøur.
2. Erla millum túgvur smeyg,
fjaldi seg í garði –
yvir veltum teigi fleyg
summarglaði stari.
3. Alt var ljóð – og ung og fró, –
ovurung var sálin,
visti, hon í vøkstri stóð
eins og eplanálin.
4. Gekk eg tí ein heilan dag,
visti neyvan, at eg
gekk og bríkslaði og kvað,
læandi av kæti.

