Warning : Use of undefined constant Síða - assumed 'Síða' (this will throw an Error in a future version of PHP) in /var/www/sangtekstir.com/public_html/wp-config.php on line 77 E | SΛNGTEKSTIR
Føroyskir sangtekstir
Valmynd
Ecclesiastes EDV skráin Efterspil Eftir at sáað er syndin øll her Eftir regnið Eftir tínum ryggi Eg Eg á náttartíð var djúpt í dustið boygdur Eg aftur síggi fjall og dal og tindar Eg átti einaferð ein hund Eg átti mær ein bláan bil Eg av Guð’ varð endurføddur Eg banki, eg buki Eg biði teg, Guð og Harra mín Eg bilsin standi og hugsi Eg byrðina beri við brosi Eg drepi meg sjálvan Eg droymdi um lukku, um friðin at ná Eg droymdi, við himmalsins portur eg stóð Eg dyrnar í byrginum eri Eg ei dugi fata Eg ei negldur varð í lógvar Eg eigi býli Eg eigi dýran song, hann er um Jesus Eg eigi ei meg sjálvan, nei Jesus eigur meg Eg eigi ein vin Eg eigi Frelsara; fyri mær hann biður Eg eigi Hirða, ein, mær kærur er Eg eigi vakrar dreymar Eg einaferð kendi ei náði, ei Gud Eg einsamur gekk og uttan mál og mið Eg elska teg vil, áh, Jesus, tí tú Eg elski hitt gamla hitt brimbarda býlið Eg elski Jesus meir og meir Eg elski mítt land Eg elski syngja henda song Eg elski tær bløðandi hendur Eg elski teg, Harri, prísi tær Eg elski teg, Jesus, eg eri nú tín Eg elski teg, Jesus, eg veit, tú ert mín Eg elski teg, land Eg elski tíni eygu Eg elski, eg elski teg, Jesus Eg eri á veg til Landið Eg eri dyrnar Eg eri eg Eg eri ein gestur, men glaður eg ferðist Eg eri ein K Eg eri ein lítil genta og eg ein smádrongur Eg eri ein lítil kanna full av te Eg eri ein vetringskvíga Eg eri endurføddur Eg eri endurføddur, við Kristi blóð grøddur Eg eri fegin við Guðs vilja Eg eri ferðabúgvin Eg eri fremmandur og bert ein gestur her Eg eri glaður og havi frið Eg eri glaður, Guds orð sigur mær Eg eri Guds barn og vil tað vera Eg eri innan, uttan, uppi, niðri Eg eri jólamaðurin Eg eri lítil Eg eri so spent til jóla Eg eri títt barn Eg eri vegurin, sannleikin, lívið Eg eri við í Guds heri Eg eri, Harri, sum tú sær Eg eygu míni hevji upp til fjallanna Eg eygunum lyfti mót fjøllunum Eg fái alt, tað varir um at bíða Eg fái mær eitt krit Eg fann ein vin, áh, hvønn ein vin Eg fari heim sum fuglurin, ið flýgur Eg fátækur snúgvi mær, faðir Eg fati ei, at Jesus kundi elska Eg fekk bilett til Himmalin Eg fekk frá Jesusi boðskap at bera Eg ferðist heim til Himmalin Eg ferðist við Gudi Eg flýggi til tónleikin Eg fór til læknan Eg frá Gudi eini boð fekk at bera Eg frá Harranum gekk burtur Eg gekk í dag, har Jesus gekk Eg gevi meg í Jesu favn Eg glaður vakni á morgni til ein nýbornan dag Eg gleddist við smálomb Eg gleði fekk í sorgum Eg gleðist so hvørt jólakvøld Eg Golgata, tann gamla heyg Eg Guðs náði havi sæð Eg haldi saman hendur, Guð Eg havi eina hond Eg havi F – R – I – Ð Eg havi ferðast so víða Eg havi fingið ein lítlabeiggja Eg havi hár Eg havi hoyrt um eitt land har við Glarhavsins sand Eg havi Jesusi valt at fylgja Eg havi Kristi kærleik Eg havi sagt farvæl til Egyptalandsins sand Eg havi tað gott Eg havi vunnið Eg helt Eg helt, at eg visti, hvat kærleiki var Eg hómi eitt land handan handastu íður Eg hoyrdi einglasong Eg hoyrdi Jesu kærleiksorð Eg hoyrdi kærleiksorð Eg hoyri ongastaðni heima Eg hug mín havi frá heiminum vent Eg hugsi so fegin um Himmalin Eg hugsi um teg Eg í einsemi dvølji hjá Jesusi Eg í Gudi frelsu mínar gleði fann, ið ævigt varir Eg í Meistarans hond síggi leivdir av leir Eg í myrkri og ljósi við Jesusi gekk Eg í nærveru Jesusar gleða meg kann Eg í sunnudagsskúlanum so mangan ovurfegin var Eg í virðing nígi her Eg kann aldri, aldri gloyma, tá eg fann frið við Guð Eg kann aldri, aldri gloyma, tá frið við Gud eg fann Eg kann kalla hann faðir Eg kann so langt ei dríva Eg kann við gleði her siga frá Eg kann við gleði nú siga frá Eg keldu veit, sum vellir fram so klár Eg kenni ein, ið gloymdur gekk á foldum Eg kenni eitt navn Eg kenni hann, og hann kennir meg Eg kenni Petur Eg kenni, at Jesus í hjartanum býr Eg kom til Jesus, troyttur, sjúkur við Eg kom til krossin og sá ein mann Eg komi skjótt, so sigur himnakongur Eg komi, Harri, tí títt orð Eg krossi tínum, Jesus Eg kveiki kertur mínar Eg langa tíð livdi í myrkri og synd Eg langt burtur gekk frá Guði Eg langt í vestri var Eg legði alt á Jesus einaferð Eg leggi tað alt á Jesus Eg leingi gekk hin villa veg Eg leitaði tystur at lind teirri har Eg leitaði, søkti, ja, ár eftir ár Eg líta kann meg á hann Eg liti ljósið Eg lítla barn, so elskað Eg livi og veit við fullgóðum treyst Eg livi og veit, at sál mín er grødd Eg livi, og tit skulu liva Eg lurti eftir tær Eg má hava Jesus við mær Eg má vera hjá tær, Jesus Eg minnist teg, tá morgunsólin skínur Eg minnist úr gomlum søgum Eg nú Jesusi gevi mítt hjarta Eg nú um Jesus syngja vil Eg ofri tær meg sjálvan Eg óttist ei, hvat ið mær kemur á veg Eg oyggjar veit, sum hava fjøll og grøna líð Eg prísi tær, Gud Eg rósu upp sá næla Eg sá ein bangnan skara út úr Egypten fara Eg sá ein urtagarð ljómandi vakran Eg sá hann sum barn við teim vónríku eygum Eg sá í Jesu andlit Eg sá ljós Eg sá mammu mussa jólamann Eg sá reistan langt burtur ein vanvirdan kross Eg saðlaði mær ein hvítan hest Eg samla vil skattir í himli Eg sanna fekk, at tað at vera frelstur Eg savna vil skattir í Himli Eg sendi tykkum út at virka, líða Eg síggi ein mann móti Golgata fer Eg síggi í trúnni landið ljóst Eg síggi streymin reinsandi Eg síggi teg, Guds Lamb, at stá Eg síggi teg, Guðs lambið, har Eg síggja kann á fjallinum Eg sigi ja við Jesus Eg sigla man yvir lívsins hav Eg sigli fram yvir lívsins hav Eg siti so eina Eg sjólívið valdi Eg skal aldri ivast meir um ein nýggjan morgundag Eg skal altíð lova Harranum Eg skal altíð vera hjá tær Eg skal ganga í ljósi bjørtum Eg skammist ei við Harra mín Eg skelvandi til Harran fór Eg skilji ei, Jesus elskaði meg Eg skjótt skal Ævinleikans Morgun sjá Eg smáttu veit á grønu ong Eg so leingi í myrkrinum viltist Eg sokkin djúpt í díkið niður var Eg sovi mær megi Eg spyrji ei, um tú ert ein av heimsins vísu Eg standi tíni krubbu hjá Eg stevni fram til Sions stað, til eitt nýtt Jerusalem Eg streingi fram til landið tað Eg stundi eftir at lenda har heima Eg sum ein ferðamaður Eg sum eitt barn meg gleða vil Eg sum lítil piltur gekk í sunnudagsskúla Eg sum pílagrímur ferðist Eg svav og meg droymdi Eg syngi jólalag Eg syngi um míns Faðirs kærleik Eg syngja kann, tí hjarta mítt tað gleðist Eg syngja vil um Stranda bygd Eg takki tær fyri krossins pínu Eg takki tær, Gud, fyri farna tíð Eg takki, Gud, tær hvørt eitt bil Eg tænari vil vera Eg tær takki, Jesus, fyri Eg tekni Eg tilbiði teg, Alvaldsgud Eg tók ímót Guðs Evangelium Eg tysti eftir tær – sum hjørtur eftir vatni Eg tystur var í syndaoyðimørkini Eg undrandi standi og hugsi um kærleik tín Eg undrandi standi við Guðs trónu Eg ungur var og fattur við Eg uppreisnin og lívið eri Eg var mær og vitjaði bróður Eg var vilstur og kendi ei vegin Eg var vilstur og kendi ei vegin Eg varnist okkurt vakurt Eg veit Eg veit ei hví, ið Guð meg elskar Eg veit ei, hvat í morgin er Eg veit ei, hvat mær bíðar Eg veit ei, hvat tað næsta er Eg veit ein góðan seyðamann Eg veit ein hirða, sum røktar sín seyð Eg veit ein veg Eg veit ein veg, sum ber meg til bjørtu himnaborg Eg veit ein veg, sum er so trongur Eg veit ein vin, meg elskar Eg veit ein vin, sum góður er Eg veit eitt land sum bíðar mær Eg veit eitt land, eitt fagurt land Eg veit eitt land, eitt vakurt, signað land Eg veit eitt land, har vakurt er Eg veit eitt land, sum betri er Eg veit eitt land, sum fagurt er Eg veit eitt skjól, eitt virki Eg veit eitt spógvareiður Eg veit í himmiriki borg Eg veit ikki tíð ella tíma Eg veit mær ein blund í Jesu navn Eg veit um himna bjørtu borg Ég Veit Þú Kemur Í Kvöld Til Mín Eg veit, at Faðir mín, hann sær Eg veit, at Gud skal vísa mær sín veg Eg veit, at her mær halda Harrans hendur Eg veit, at hjá mær góðar verur eru Eg veit, at loysnari mín, hann livir Eg veit, eg elski meiri teg Eg veit, eg veit, tað var fyri meg Eg veit, Hann kemur Eg veit, hvar góð er grundin Eg veit, mín Frelsari, hann livir Eg veit, nær ið tindarnir rodna Eg velji fyrr Jesus enn gull og fæ Eg við Jesu lívi livi Eg við Jesus ynski tala Eg við troyttum, særdum hjarta Eg vil aldri sleppa tær og svíkja teg Eg vil altíð til Harran syngja Eg vil fegnast, syngja takkarsong Eg vil fylgja Eg vil Harran og Frelsaran minnast Eg vil ikki tiga Eg vil krýna Teg Eg vil meg sjálvan geva Eg vil mínum Harra prísa Eg vil prísa tær Eg vil prísa tær og æra títt heilaga navn Eg vil prísa tær, o Jesus Eg vil syngja ein sang um ta náði Eg vil syngja ein song um hitt signaða land Eg vil syngja tær prís, mín Harri, mín Gud Eg vil syngja um Guds góðsku Eg vil syngja um mín Harra Eg vil syngja, Gud mín góður er Eg vil takka tær, áh, Gud Eg vil takka tær, mín Gud, millum fólkasløg á foldum Eg vil takka Tær, o, Faðir, at Tú frelsti ein sum meg Eg vil telja stjørnurnar Eg vil vera ein viti Eg vildi ganga syndaveg Eg vilstur var av leið Eg visjón Eg vist ikki má so syrgin vera Eg vóna vil, ið hvussu fer Eg ynski at tæna Jesusi Eg ynski at vitna um Jesus Eg ynski tilbiðja teg, mín Frelsari Eg, Jesupápi, takki tær Ei aðra hjálp, ei annað skjól Ei blóð, ei altar nú Ei eg gloymi teg, Viðareiði Ei eg kenni morgindagin Ei eina eg á lívsins vandavegi Ei enn, mítt barn, enn dagsins stríð og hita Ei finnist á jørð ein so eydnusom sál Ei finst ein kærleiki tínum líkur Ei gull- og silvurkrúnu varð Hann krýndur við Ei langt, ei langt frá Guds ríki Ei langt, ei langt frá Guds ríki Ei lættfør leiðin er, vit mót Himlinum halda Ei meira eg kenni longsul Ei nakað bein varð brotið Ei nakað her á foldum kann Ei nakað kann metast við heimstaðin fríða Ei nakar her sær sjálvum livir Ei nøkur nátt so svørt kann verða Ei nøkur vápn skulu sigra á okkum Ei størri undur hevur heimur skoðað Ei tár hin morgun í himmalborgum Ei var hann sovandi funnin hin dag Eiga leiða jólamann Eigi mær ein lítlan vin Eigur tú Eigur tú ei vinir kendar Eigur tú Frelsaran Eigur tú tann vin Ein aftnandi dag, bert skamma stund Ein barnavinur góður Ein biddari so eina sat við vegin Ein blóðig hond nú bankar Ein boðskap, ja, eina heilsu vit bera Ein dag gekk eg uttan vón, fortaptur eg var Ein dag í senn Ein dag skal ævinleikans morgun rísa Ein dag, ein dag – um ikki fyrr Ein dagin ein maður, so er mær sagt frá Ein dagin Harrin Jesus kom Ein dagin í andanum fara Ein dapur dagur kemur Ein dári sigur: Eingin Gud man vera Ein dýrdarstaður mær bíðar Ein einari Ein eingil kom av himli Ein er vár meistari, Jesus, vár Harri Ein er, sum teg elskar Ein fagur vegur er hjá teim Ein ferðamaður – og landið fremmant Ein firvaldur í góðum lag Ein fittur dreingjaflokkur Ein fjórðingsøld – tað er eitt skeið, ið spennir Ein Frelsara dýrdligan fann eg Ein Frelsara signaðan, dýran eg fann Ein gamal nekari Ein genta fór í bøin Ein gleði stór, at barn hjá tær Ein gleðinnar sang til Hans æru Ein gleðisang eg um Jesus syngi Ein glotti fyri framman Ein gravarferð jóladag 1949 Ein hurð til himmals opin er Ein húsbóndi á morgni býður Ein hvíla trygg í Himli er Ein kavamaður stendur í havanum Ein kærleikssang eg syngja vil Ein kærleikssang vil eg syngja Ein kelda rennur Ein kross at bera ein og hvør man fá Ein kross eg sá, ið blóðið hevði fargað Ein kvinna, ið var havd á mongum munni Ein langur vegur Ein leið til frelsu eina Ein lítil fiskur svam Ein lítil fittur vættur Ein lítil genta gekk í sunnudagsskúla Ein lítil laksur eri eg Ein lítil stund, og stríðið er at enda Ein longsil djúpt í hvørjum brósti liggur Ein longsul býr í hvørjum barmi inni Ein løta enn, so eru vit Ein morgun jú fylgir tí myrkastu nátt Ein neyðstødd kvinna kemur til Jesus Ein nýggjur skapningur Ein oyðimørk er henda verð Ein ráðharri kemur til Jesus á nátt Ein sang eg í sál míni goymi Ein sang um Jesus eg glaður syngi Ein sangur tónar nú í mínum hjarta Ein sjálvvilligur gekk fyri meg Ein sjógarpur Ein skari, túsund túsund Ein skóti altíð fróur er Ein skuldabundin tænari eg eri Ein smádrongur, kaldur og svangur Ein so undurfull søga er søgd Ein sólin er, sum allar staðir lýsir Ein song eg eigi, Jesus gav hann Ein søga er, sum gleðir meg Ein søga so vøkur varð søgd mær Ein staður er, dýrur og fagur Ein stórur skari við Guðs trónu stendur Ein strika bert skilir Ein stund hjá tær, áh, Jesus Ein summardag Ein tonn er leys hjá mær Ein tubbakstáttur Ein undurfull náði frá Golgata flýtur Ein undurfullur dagur verður tað Ein undurkelda man líða Ein ungdóm, sum kann aldri, aldri blikna Ein urtagarður fagur Ein útróðrardagur um heystið Ein vakran heim tú, Harri, gav Ein vallari so lítil Ein vernd, ein heiløg verja Ein vin eg eigi Ein vin eg eigi, ein sum trúfast fylgt mær hevur Ein vinin eg fann, ein, sum sá mína neyð Ein vinur er, sum aldri svíkja kann meg Ein vísur maður bygdi hús sítt á klett Eina ferð í fornu tíð Eina Guds kærleiki Eina í garðinum stríddi tú har Eina tíð eg livdi í myrkri Eina við tær Einaferð Einaferð á knæ við krossin birtist Einaferð í synd eg staddur var Einaferð skal gøtan enda Einans eitt lív at ofra Einans eitt lív at ofra Einans ófriður tyngdi mítt hjarta Einfalt trúgva hvønn ein dag Eingil mín kvæð Eingin annar Eingin brýggjar seg um meg Eingin er sum tú Eingin er sum tú Eingin skilir teg sum Jesus Eingin so kann síni varða Eingin størri ogn á fold Eingin sum tú, Gud Einglar bóru boð Einglarnir grunda á frelsunnar undur Einki er sum summarkvøld við strendur Einki navn á foldum Einki navn er stórt sum navnið Jesus Einleiki Eins og áarstreymur rennur Eins og barn byggir borgir Eins og hin fortapti sonur Eins og hjørtur, ið tráar eftir vatni, o, Guð Eins og hønan veingir breiðir Eins og kvinnan har við brunnin, eg søkti Eins og onnur nógv medmenniskju Eins og sól, tá ælið svann Eins og tú beyð, áh, Frelsari Eins og tystum hjørti leingist Eins og vætan á vári Eins og vit við sakni væl Einsamallur Einsamallur Einsamalt á fjørusteini Einsemi Eiriks-Paulina kvað Eitt allarsíðsta ár Eitt barn er føtt í Betlehem Eitt bros Eitt dýpi av dýrari tíð Eitt einfalt barnasinni Eitt er Harrans ár nú runnið Eitt er landið hinumegin Eitt er landið, so ljóst og so gott Eitt er landið, sum eingin á fold hevur sæð Eitt fjós og ein krubba Eitt fótbóltslið sum TB Eitt føroyskt kvøld Eitt friðarheim Eitt friðleyst stað var verðin mær Eitt heim, eitt Himmalheim er mítt Eitt heim, eitt varandi heim ei her Eitt hitt Eitt hjarta er, ið hin sonin elskar Eitt hjartasuff Eitt kvøldið so síðla Eitt lítið fjallaland Eitt lív tær givið varð í ogn Eitt navn á fold av øllum ber Eitt navn bert eg kenni Eitt navn er mær so dýrabart Eitt navn er yvir øllum øðrum nøvnum Eitt navnið er, mær líkar væl Eitt neyðardýr við vegin sat og biddaði Eitt nýtt fólk reisir seg í Føroyum Eitt rukka hjarta Eitt samfelt takkarlag Eitt silvitniskvøld fram við Strond Eitt sinn enn hin góða boðskap Eitt skip legði stolt út á havið Eitt skýggj av trúgvum vitnum kring okkum rørir seg Eitt snjóhvítt herlið er at sjá Eitt suff um allan heimin fer Eitt sunnukvøld í plantasjuni Eitt trúfast hjarta, Harri mín Eitt undur stórt, at náði tín Eitt vakurt stað var henda jørð Eitt veitiii Eitt við Teg, Jesus, at gerast í trúnni Eittans orð, eg segði tær Ekkó El-Shaddai Eldast ei har Eldur í (kom og køl meg) Elefantasi í G Elisabet og Elinborg Ellinors vísa Elska meg nú Elskaða mamma Elskaður til endan Elskar tú eisini meg EMarin Endað er stríð og málið nátt Endiliga tað ordentliga Ólavssøku-rappið Endurloyst og glað Enn Enn ein dagur fór Enn eina ferð Enn eina ferð eg eri her Enn falla streymar av náði Enn hvørvur ár, o, Harri kær Enn lýsir tað lívsins ljósið Enn nakrar tungar gøtur Enn stendur hurð mín opin Enn, enn blóðkeldan flýtur Enn, enn er rúm í Lambsins gleðihøll Enn, enn tað ljóðar, krossins dýra orð Enniberg Er alt bert myrkur, er brostin vón Er av máttloysi tú bundin, fór tín trúgv í skeljasor Er byrðin stór og møðir teg Er enn myrk og trong hvør leið Er grindin trong, er gøtan mjá Er Gud við mær, so stríði Er hans navn ikki kært Er her eitt hjarta, sum tráar Er hond tín løgd á Harrans plógv Er kongur lívsins hirði mín Er mítt lív ein signingarkelda? Er mítt lív ein troyttandi ferð Er reyð tín synd so sum skarlak og blóð Er tað nakar, sum kann hjálpa Er tað satt, at Jesus er mín bróðir Er tín dagur fyltur av sorg Er tín krossur ov tungur at bera Er tín leið løgd mót himlinum bjarta Er tín synd reyð sum purpur og so vónleys tín søk Er tín syndabyrði svár Er títt eyga vent mót Himli til teir skattir uppi har Er títt hjarta troytt á tungum vegi? Er títt hjarta tyngt og troytt, er mótið lítið Er títt lív á foldum ein ferð uttan mál Er títt navn skrivað har Er várt lív eitt ljós Er, vinur mín, tú tilreiðar til tann dag Eric the red Eros Eros Ert tú hjartabrotin, kom til Jesus Ert tú nívdur av so svárum, tungum byrðum Ert tú syrgin í dag Ert tú troyttur, ert tú sjúkur Ert tú við í stríðnum fyri Harran Ert tú vrak á lívsins havi Eru tit mítt ljós í verð Eru vit til Ettesabrúgv Europameistarin Evening star Evropa Excavation Eydnan Eydnan er ei at líta á Eydnu nú ynskja vit, bróðir og systir Eydnuhjólið Eygu blind læt Jesus upp Eygu tíni fest á Jesus Eyguni fylli Eymt og í kærleika Jesus enn kallar Eystein